Lygaritið Landnáma

Mér var nánast létt í morgun þegar ég sá loksins sjónarmið fræðimennskunnar í sönnunarbyrði Þjóðlendumálsins komin fram í stórum fjölmiðli. Sem tíður gestur á Þjóðdeild Þjóðarbókhlöðunnar heyrði maður hina virðulegu handritalesendur hrista hausinn yfir því að Landnáma skuli notuð eins og meiriháttar heimild og að niðurstöður textafræði, sagnfræði og bókmenntafræði síðustu áratuga skuli ekki hafa ratað í gegn til lögfræðinga og hæstaréttardómara. Samlíking Einar um að það væri líkt og að byggja málssókn á Biblíunni að vitna í Landnámu var hins vegar svolítið tæp í ljósi raunveruleikans.

Staðan er nefnilega þannig að heilt þjóðríki, Ísrael, byggir landakröfur sínar einmitt á Biblíunni, eða öllu heldur ritum Gamla testamentisins.