Spámannlegt ljóð á Degi bókarinnar

Eftir miðborgarbrunann minnti mig að Gunnar Harðarson, heimspekingur og skáld, hefði einhvern tíma ort um Prestaskólahúsið og afdrif þess í nútímanum. Þar sem ég er að flytja er mikið verið að róta í gömlu dóti heima hjá mér þessa dagana og þar fann ég þetta ljóð í Skýi, því merka ljóðatímariti og er í 3. hefti frá 1991, bls. 33. Þegar ég spurði höfund hvort ég mætti birta ljóðið hér á síðunni minntist hann á að öll hús sem hann orti um yrðu fyrir skakkaföllum. Þetta ætti við Prestaskóla/Landshöfðingjahúsið sem og við hús Benedikts Gröndal við Vesturgötu. Næst ætlaði hann því að yrkja um eitthvað vel valið skotmark þar sem mikilmennskubrjálæði og nútímagirnd í 20. aldar stíl hefðu farið saman við að búa til ljóta áminningu um hörmulegan smekk genginna kynslóða. Ljóðið er ort á þeim tíma sem Karnabær var enn í húsinu.

Gleðilegan Dag bókarinnar!

Staðgenglar e. Gunnar Harðarson

Í Austurstræti 22

las Hannes Árnason fyrir um Schelling

gekk um gólfin flibbaklæddur og utanviðsig

á árunum 1857-58.

Þar var einnig skrifstofa biskups

og önnur kennsla við Prestaskólann.

Nú er þar tískuverslun

ljósaskilti yfir dyrunum

og velklæddir afgreiðslumenn ganga um gólfin

leggja eyrun við rokktónlist

hálfvegis utanviðsig.