Reaksjóner iðnaðarhátíð

Bókmenntahátíðinni í Reykjavík lauk nú á laugardagskvöldið með hófstilltu hófi í Iðnó þar sem skálaræður voru fluttar og húrrahróp og arnsúgur dreginn á flugnum. Nóbelsverðlaunahafinn Coetzee var að vísu farinn en nóg af frægðarljósum til að lýsa upp myrkrið. Hátíðin var ekki bara hátíð skálda, heldur einnig þýðenda og þeir voru margir þarna í salnum. Fólkið sem við stöndum í raun og veru í mestri þakkarskuld við því án þeirra hljómaði harpa íslenskra bókmennta okkur einvörðungu og engum öðrum. Þarna voru líka útgefendur, sumir stórir menn í sinni sveit, og þótt ekkert færi fyrir þeim hér í fjölmiðlum höfðu þeir af mörgu að miðla.

Síðasta hátíð árið 2005 var algjört stjörnuregn og að tjaldabaki blönduðust frægð, snilligáfa, ást, vímuefni og hofmóður saman á ótrúlegan hátt. Það var ekki hægt að toppa það í ár. Það sem hins vegar var gaman nú var að sjá hve mikið kom af ungum höfundum og þeim fylgdi skemmtilegur andblær sem gerði braginn á hátíðinni í ár léttan og ljúfan. Ítalinn Lecca, Bosníuþjóðverjinn Stanic voru dæmi um þessi ljúfmenni.

En úti í bæ kraumaði gremjan. "Reaksjóner bókmenntahátíð" sagði Viðar Þorsteinsson, hugmyndafræðingur. "Iðnaðarþýðingar", sagði Páll Baldvin Baldvinsson, "hátíð sem ekki er fyrir almenning". Jæja, í það minnsta tveir stungu niður penna um helgina til að reka ofan í PBB ummæli hans um hvernig staðið er að útgáfu þýðinga á Íslandi (en óvenju margar þýðingar komu út nú í tenglsum við hátíðina) í Kiljunni. Frábært lítið innlegg frá Gauta Kristmanssyni í Morgunblaðinu um raunveruleika þýðinga yfir á íslensku. En þegar kemur að því að allir þurfa að tala ensku sem vinna í bönkunum, allt ofan í gjaldkera sem þá ávarpa mann á ensku og Landsbankinn hefur slóganið "We support football", þá verður þetta hvort eð er líklegast ekkert vesen og reaksjónerar bókmenntir hvort eð er horfnar af jarðarkringlunni.